بیانات آیت الله بهجت درباره دعا:
این اشک چشم به آن بالا مربوط است.عمل ام داوود اینقدر مفصل است که بعضی ها از صبح تا غروب نمیتوانند خلاصش بکنند.دارد در اون سجده ی آخر سعی بکن اشکی از چشمت بیاد…اگر آمد ها…علامت این است که مستجاب شد دعای تو.عجب!!!…شما میگویید این اشک هیچ کاره است؟
نخیر.اشتباه محض است.این اشک ما مربوط است به اعلی علیین.از اونجا استیذان میکند.از اونجا استجابت دعا میکند.و لذا باید بدونند کسانی که حاجت مهمه ای دارند یکی از این نماز ها، از این دعاهایی که برای حاجت ذکر شده…اگر بخواهند تثبیت بکنند…تایید بکنند…برسند به حاجت خودشان بلا شک!!!…ملطفت باشند بعد از آن طلب حاجت و دعا ها و نماز ها و اینها…برند به سجود و در سجود سعی بکنند بال مگسی تر بشود چشم…این علامت این است که مطلبتان تمام شد…دعایتان مستجاب شد.
بله…چیزی که هست ما عینکمان صاف نیست…ما از خدا فرض کنید خانه میخواهیم…خدا صلاح نمیداند خانه ای را که ما میخواهیم. چه کار میکند؟ باطل میکند دعای این را؟ نخیر!!! بالا تر از خانه را به او میدهد.به ملک میفرماید چند سال بر عمر این بیفزای…این بیچاره خیال میکند که ایقدر زحمت کشید آخر اثری از خانه و از دعای خودش ندید.نمیداند بالاتر از استجابت این دعا را بهش دادند.این نمیفهمد…حسن ظن به خدا باید داشته باشیم.عینکمان باید واسع باشد صاف باشد!!!کدورت نداشته باشد